Xiaogan institutuko ikasle batek Weibo-ra (Twitter antzeko sarea) igotako agazkia mundu osoari buelta eman dio. Horretan, institutuko ikasle talde bat ikus daiteke, gela batean ikasten, aminoazidoak dituen poltsak odolean sonda baten bitartez txertatzen duen bitartean.
Honen arrazoia, "Gaokao" izeneko azterketa baten aurrean jasaten duten presioa, eta gauean ikasteko beharra da.
Institutoak honen erabilpena defendatzen du, esanez ikasleak direla hori eskaten dutenak. Txinako gizartean ez dago gaizki ikusita praktika hau, gobernutik ikasleetaraino ematen den prozesu bat delako institutoak aminoazidoz baliatzen dituelako; nahiz eta gobernuak esan ez duela horretan parte hartu.
Ikasleei, 10 yuan (1,2 euro) kobratzen zaie litro erdiko poltsa bakoitzarengatik.
Ref. Foncillas, Adrián. (2012). Dopaje en el aula. El Periódico.
http://www.elperiodico.com/es/noticias/sociedad/dopaje-aula-1757748
2012-03-15
2012-02-10
Ikasleek ezta kliskatzeko ere ez egiteko formula
Ikasleek ezta kliskatzeko ere ez egiteko formula
Walter Lewin, Massachusetts-eko unibertsitateko fisikako irakasle amerikarra interneteko fenomeno bilakatu zen interneten bidez irakasgai bat eman zuenean, lau miloi ikasle baino gehiagok jarraitu zioten eta.
Walter Lewinek, miloika ikasle klasean arreta eta interes handiz egon daitezen formula bikaina asmatu du: Irakasgai teorikoak, praktikaren bidez azaltzea. Adibidez, klase batean, objektu baten oszilazioa ez zela masaren araberakoa demostratu zuen. Horretarako, zintzilikaturik zegoen pilota bat bultzatu zuen oszilatzeko, eta ondoren, bera, pilotara igo zen kulunka bat izango balitz bezala, eta pilotak ibilbide berbera egin zuen. Ezinezkoa da didaktikagoa izatea; ikasleak arreta handia ipini zuten, ziur asko ezta ikasle bateri ere ez zaiola teoria hori ahaztuko.
Walter Lewineren ustez, fisika liluragarria eta ikaragarri polita da; bakarrik metodo dibertigarri eta interesgarriekin azaldu behar da, hala nola newtonen energiaren teoria, azeleragailu gaseoso bat daukan txirrinduarekin azaltzea.
Tresna horien bidez, interneteko fenomeno bilakatu zen. Ikasle guztiek arreta eta interes handiz jarraitzen dituzte bere klaseak, oso dibertigarriak eta didaktikoak baitira.
Walter Lewinek liburu bat argitaratu berria du (Por amor a la física), non fisikako kontzeptu konplexu batzuk era errazean azaltzen ditu, eta klaseak ematerakoan bere burua nola ikusten duen deskribatzen du.
Ref. Martínez Ron, Antonio (Aberron). (2012). “Por amor a la física”, de Walter Lewin. Naukas. Ciencia, escepticismo y humor.
Walter Lewin, Massachusetts-eko unibertsitateko fisikako irakasle amerikarra interneteko fenomeno bilakatu zen interneten bidez irakasgai bat eman zuenean, lau miloi ikasle baino gehiagok jarraitu zioten eta.
Walter Lewinek, miloika ikasle klasean arreta eta interes handiz egon daitezen formula bikaina asmatu du: Irakasgai teorikoak, praktikaren bidez azaltzea. Adibidez, klase batean, objektu baten oszilazioa ez zela masaren araberakoa demostratu zuen. Horretarako, zintzilikaturik zegoen pilota bat bultzatu zuen oszilatzeko, eta ondoren, bera, pilotara igo zen kulunka bat izango balitz bezala, eta pilotak ibilbide berbera egin zuen. Ezinezkoa da didaktikagoa izatea; ikasleak arreta handia ipini zuten, ziur asko ezta ikasle bateri ere ez zaiola teoria hori ahaztuko.
Walter Lewineren ustez, fisika liluragarria eta ikaragarri polita da; bakarrik metodo dibertigarri eta interesgarriekin azaldu behar da, hala nola newtonen energiaren teoria, azeleragailu gaseoso bat daukan txirrinduarekin azaltzea.
Tresna horien bidez, interneteko fenomeno bilakatu zen. Ikasle guztiek arreta eta interes handiz jarraitzen dituzte bere klaseak, oso dibertigarriak eta didaktikoak baitira.
Walter Lewinek liburu bat argitaratu berria du (Por amor a la física), non fisikako kontzeptu konplexu batzuk era errazean azaltzen ditu, eta klaseak ematerakoan bere burua nola ikusten duen deskribatzen du.
Ref. Martínez Ron, Antonio (Aberron). (2012). “Por amor a la física”, de Walter Lewin. Naukas. Ciencia, escepticismo y humor.
Maisuak ala hezitzaileak?
Egunero, eskola beteko emakumezkoen komuneko ispiluak muxuen markaz beterik agertzen ziren. Hori ikusita, eskolako idazkariak idatzi bat azaldu zuen non eskolako neska guztiei, ispiluari musurik ez emateko eskatzen zitzaien, bestela garbitzaileek lan asko izango lukete; baina kasurik egin gabe, neskatxek muxuak ispiluan inprimatzen jarraitu zuten.
Asperturik,
idazkariak neskatxak hartu zituen eta komunera eraman zituen hori garbitzearen
zailtasuna ikus zezaten. Orduan, garbitzaileak zapi garbi bat hartu zuen eta komuneko
pixatokian busti zuen, eta horrekin ispiluak garbitzen hasi zen garbi-garbiak
geratu ziren arte.
Hori
izan zen ispiluetan muxu markak agertu ziren azkeneko aldia.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)